(day 1 - 2)
Parken stonden vol tenten
die onze gedachten verbonden als een los weefsel.
die onze gedachten verbonden als een los weefsel.
De hele dag voelde ik een hartslag
die mij vertelde wie jij was.
die mij vertelde wie jij was.
Een kind knipte een papieren zon
en hield die zo dat de wolken bedekt werden.
en hield die zo dat de wolken bedekt werden.
(afbeelding 1: geknipte zon)
Een jongen viel neer aan de tramhalte.
Hij hield van, hij hield van zijn meisje.
Hij hield van, hij hield van zijn meisje.
We gaan morsig om met de tijd
die ons gegeven is.
die ons gegeven is.
-
Parks were filled with tents,
our minds loosely woven.
our minds loosely woven.
All day long I felt a heartbeat
that told me who you were.
that told me who you were.
A child cut out a paper sun
and kept it so that the clouds were hidden.
and kept it so that the clouds were hidden.
(image 1)
A boy fell down at the tram stop.
He loved her, he loved her, his girlie.
He loved her, he loved her, his girlie.
We treat the time that’s given us
neglectingly.
neglectingly.
(image 2)
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.