Lies Van Gasse #45

(dag 1-36)

drie kinderen. Eén herinnert zich het peperkoeken huis
waarin het een ander leven beëindigde,

het tweede wacht hol, als een halve man,
trekt zich los, gaat de straat in, springend

terwijl het derde, verlegen
en in zichzelf gekeerd

blinkt in het ochtendlicht –
hierbij bedenk ik,

starend naar de leliebrug,
het ondiepe water,

de paarse glans van mijn territorium,
de verrimpelde Toyota op de straat beneden,

dat ik ten hoogtste één kiem verdraag:
die van woekerende zinnen, 

-

(day 1-36)

Three children. One remebers the gingerbread house
in which it ended a former life,

the second one awaits caved, like a half man,
tears itself loose, walks into the street, jumping

while the third one, shy
and introverted

gleams in the morning light –

I hereby think,

staring to the bridge of lilies,
the shallow water,

the purple shine of my territory,
the wrinkled Toyota downstairs on the street,

that I can stand one germ at the most:
that of invasive phrases,