Ik vroeg me af of je nog
langskwam,
er bleef geen plaats meer
in je afdruk
voor iemand die tussen de
wanden
mensen kon indammen als water.
mensen kon indammen als water.
Parken stonden vol tenten
die onze gedachten verbonden als een los weefsel.
die onze gedachten verbonden als een los weefsel.
De hele dag voelde ik een
hartslag
die mij vertelde wie jij was.
-
die mij vertelde wie jij was.
-
I wondered if
you would stop by,
there was no
room for someone in your footprints
for one who,
between walls,
could embank people like water.
could embank people like water.
Parks were
filled with tents,
our minds loosely woven.
our minds loosely woven.
All day long
I felt a heartbeat
that told me who you were.
that told me who you were.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.