Lies Van Gasse #30

(dag 1 - 22)

Tussen de lichamen die zich buigen,
op de knieën dichtplooien,
de armen gestrekt, de hoofden
strak naar de moedertempel,

(afbeelding 9)

woon ik, warm en alleen,
met mijn worm in een donkere doos.

De enige plek waar je kan wonen, zijn je woorden,
en wensen die luid in de nacht blijven schallen
tegen deze kartonnen wand.

(afbeelding 10)

Zes seconden:
We spraken met eenvoudige woorden.
Ik was vreemd in dit verhaal, koos

niet het zand,
het hollen van keien,
schietende planten,

 

-

(day 1 – 21)

Between folding bodies,
bowing on their knees,

arms stretched, heads
firmly towards the mother temple,

(image 9)

is the place where I live, warm and alone,

with my worm in a dark box.

The only place where you can live, is in your words,
and in wishes that keep echoing in the night
against this cardboard wall.

(afbeelding 10)

Six seconds:
we spoke simple words.
I was a stranger in this story, chose

not the sand,
the running of pebbles,
sprouting shoots,