Lies Van Gasse #43

(dag 1-34)

klimmend, als rhisoom ontstaan,
steeds strakker rond de omheining

Acht: ik antwoord de dichter, intussen

verwekt de bananenplant op de vensterbank

drie kinderen. Eén herinnert zich het peperkoeken huis
waarin het een ander leven beëindigde,

het tweede wacht hol, als een halve man,
trekt zich los, gaat de straat in, springend

terwijl het derde, verlegen
en in zichzelf gekeerd

blinkt in het ochtendlicht –
hierbij bedenk ik,

starend naar de leliebrug,
het ondiepe water, 

-

(day 1-43)

We do well not to adjust.

An open sky shines,

Ground lies ahead.

It has started – and
if and how it ends –

Seven:
a poet writes a letter one night
and below the skin I read  a seed that germinates slowly –

climbing, sprung like a rhizome,

steadily tightening around the fence

Eight: I answer the poet, meanwhile
the banana plant produces  offspring on the windowsill.

Three children. One remebers the gingerbread house
in which it ended a former life,

the second one awaits caved, like a half man,
tears itself loose, walks into the street, jumping

while the third one, shy
and introverted

gleams in the morning light –

I hereby think,

staring to the bridge of lilies,
the shallow water,