Lies Van Gasse #46

(dag 1-37)

het tweede wacht hol, als een halve man,
trekt zich los, gaat de straat in, springend

terwijl het derde, verlegen
en in zichzelf gekeerd

blinkt in het ochtendlicht –
hierbij bedenk ik,

starend naar de leliebrug,
het ondiepe water,

de paarse glans van mijn territorium,
de verrimpelde Toyota op de straat beneden,

dat ik ten hoogtste één kiem verdraag:
die van woekerende zinnen,

die als dampende katten
door de bedrieglijke regelmaat van mijn gedichten springen.

-

(day 1-37)

the second one awaits caved, like a half man,
tears itself loose, walks into the street, jumping

while the third one, shy
and introverted

gleams in the morning light –

I hereby think,

staring to the bridge of lilies,
the shallow water,

the purple shine of my territory,
the wrinkled Toyota downstairs on the street,

that I can stand one germ at the most:
that of invasive phrases,

that leap through the deceptive regularity of my verses
like damp cats.