Lies Van Gasse #136

(dag 1- 135)

met je onuitputtelijke, vervliegende,
je neerslachtig spruitende, kietelende naam,

ik heb je op de platte kant van een kei geschreven
en je naast de zee gesmeten.

Al die namen die ik gewoonlijk kerf
in de palm van mijn hand,

ik ben ze wel eens vergeten,
en in het donker herinner ik me enkel

mijn eigen naam, jouw zwarte boek,
de bloedende afdruk van mijn hand op een kei.

-

(day 1-135)

with your inexhaustible, evaporating,
your gloomy, sprouting, tickling name, 

I’ve written you down on the flat side of a stone,

thrown you aside of the sea.

All those names I usually carve
in the palm of my hand,

I’ve been forgetting them
and in the dark I only remember

my own name, your black book,
the bleeding trace of my hand on a boulder.