(dag 1-195)
en je denkt aan de strandwandeling – de laatste – die je nog moet maken
en je denkt aan de zinnen die je nog wil schrijven
en je denkt aan je koffer, waar alle herinneringen in passen
en je denkt aan twee katten, als een kluwen in elkaar gerold
en je denkt, het is waar,
het is tijd.
en je denkt aan twee katten, als een kluwen in elkaar gerold
en je denkt, het is waar,
het is tijd.
De dag is zwart omrand.
-
(day 1-195)
With every stroke you say farewell
and you think of the walk on the beach – the last one – you still need to make
and you think of the sentences you need to write,
and you think of your suitcase, in which all memories fit
and you think of two cats, clewing to each other like a ball
and you think, it’s true,
it’s time.
and you think of the sentences you need to write,
and you think of your suitcase, in which all memories fit
and you think of two cats, clewing to each other like a ball
and you think, it’s true,
it’s time.
It's a black boxed day.
Powerful
ReplyDelete