(dag 1-196)
en je denkt aan de zinnen die je nog wil schrijven
en je denkt aan je koffer, waar alle herinneringen in passen
en je denkt aan twee katten, als een kluwen in elkaar gerold
en je denkt, het is waar,
het is tijd.
en je denkt aan twee katten, als een kluwen in elkaar gerold
en je denkt, het is waar,
het is tijd.
De dag is zwart omrand.
Uit elkaar omhelzende kaders groeit een perspectief
-
(day 1-196)
and you think of the sentences you need to write,
and you think of your suitcase, in which all memories fit
and you think of two cats, clewing to each other
and you think, it’s true,
it’s time.
and you think of your suitcase, in which all memories fit
and you think of two cats, clewing to each other
and you think, it’s true,
it’s time.
It's a black boxed day.
Embracing frames grow a perspective
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.